Blog | Mijmeren in een hangmat
Herinneringen ophalen...

Wat is er leuker dan zo nu en dan herinneringen ophalen. Zeker als je veel herinneringen hebt opgedaan zoals wij in de afgelopen twee jaar. Ik lig nu in mijn hangmat op Naturistencamping El Zorro aan de leuke dingen van onze reis te denken en mijmer over hoe dat allemaal toch heeft kunnen gebeuren. Hoe hebben we het kunnen bedenken om ons huis te verkopen en in een camper te gaan reizen.
Advertentie
Tropilex - Relax with a good feeling!
Omdat een hangmat een ideale plek is voor dit soort overdenkingen blijf ik nog maar even liggen. Twee jaar aan herinneringen is niet in een uurtje terug te halen. Overwinteren in Spanje en Portugal. Reizen door Frankrijk en genieten van Denemarken, Noorwegen en Zweden. Maar ook in Nederland België en Luxemburg is het prima toeven. Van Duitsland hebben we eigenlijk nog weinig gezien. Veelal doorheen gereisd.
In alle genoemde landen gaan we zeker nog meerdere keren naartoe. En dan zoeken we een geschikt plekje in de zon, wij zijn echte zon liefhebbers, om in de hangmat weer wat herinneringen op te halen. Neem maar van ons aan dat we daar een mooi plaatje bij zullen schieten en uiteraard weer verslag van zullen doen in onze vlogs op YouTube, onze blogs en onze reisverhalen hier op deze site maar ook op Instagram, Facebook en Polarsteps.
De afgelopen twee jaar reizen met onze camper heeft ons dus al veel opgeleverd. Mooie plekjes, lieve mensen en vooral ook veel mooie reis momenten. Want je maak wat mee zo onderweg. Een vechtpartij midden op straat in Spanje. Een wasstraat inrijden waarvan je denkt dat het de uitgang is. Opgewacht worden door Spaanse militairen in vol ornaat.
Een boete krijgen omdat je geen gordel om hebt. Over onverharde wegen naar een camping rijden. Met veel te veel boodschappen op de fiets over bergen en vaak over diezelfde onverharde wegen. Overnachten tussen een roedel wolven en daar in de kou en sneeuw staan. Allemaal herinneringen en die herinneringen maken we dus zelf. In deze blog neem ik er drie met jullie door.
Denemarken
Een favoriet land van ons is Frankrijk, maar al heel snel daarna is ons favoriete land Denemarken. Onze eerste ervaring met Denemarken is van 1998. Samen met Ineke en onze twee kinderen zijn wij tien dagen met de camper van mijn ouders naar Denemarken gereisd. Een hele belevenis. Van toeten nog blazen weten over wat er allemaal bij het reizen met een camper komt kijken. In augustus 2022 zijn Ineke en ik wederom naar Denemarken gegaan. Nu als wat meer ervaren camperaars, maar nog steeds op sommige vlakken "onwetend".
In Denemarken al snel een mooi plekje gevonden in Gråsten waar we alweer een paar keer zijn geweest. De camperplaats is bij Stine en Torben in de tuin en zij hebben hier een drietal plekken, als het moet meer, gecreëerd. Een rustige omgeving met een mooi uitzicht op de landerijen. Dicht bij de grote stad Sønderborg op het eiland Als. Wij voelen ons daar elke keer weer op ons gemak. Dat ligt ook zeker aan de gastvrouw en gastheer.
De vrijheid op deze camperplek is voor ons overweldigend. Heerlijk genieten van de rust en sfeer van de (directe) omgeving. Buiten douchen geeft een extra dementie aan vrijheid. Naaktrecreatie is hier toegestaan. Daar maak ik dan ook graag gebruik van.
Nieuwe bezoekers worden vooraf verteld dat naaktrecreatie mogelijk is en dat er mogelijk al gasten zijn die daarvan gebruik maken. Stine og Torben tusind tak for jeres gæstfrihed.
Advertentie
Herinneringen maken en mijmeren vanuit de hangmat kunnen we ook van andere plekken in Denemarken. Dat gaan we de komende jaren zeker doen. Te beginnen in juli 2024. We hebben dan een maand Denemarken gepland.
Frankrijk
Ons favoriete land. Als ik de grens waar dan ook over ga en ik kom in Frankrijk dan ben ik echt thuis. Waar in Frankrijk dan ook. Er is echter één plaats waar Ineke en ik al jaren komen. Sinds 2004 reizen wij bij voorkeur naar Cagnes sur Mer. In 2004 en 2005 nog met onze kinderen, maar sinds 2007 met ons tweeën. In 2006 zijn we naar Griekenland geweest.
Waarom Cagnes sur Mer, ik zou het je niet kunnen vertellen, maar we hebben in 2004 meteen een klik. En die klik is sterk. Zo sterk dat we er nu ook al twee keer met de camper zijn geweest. Nu is zuid Frankrijk en dan met name in PACA, Provence-Alpes-Côte d'Azur, niet erg geschikt voor campers. Er is met name weinig aanbod van met name camperplaatsen. Misschien veranderd dat nog een keer.
In 2004 en 2005 bezoeken we Camping Greenpark, wat niet meer bestaat. Overgenomen door een grote Franse keten. Sinds 2010 gaan we naar Le Lido. Een appartementencomplex dicht bij de boulevard. Maar nu dus met de camper en dan bezoeken we Camping Le Val Fleuri. Waar Ann de scepter zwaait en het heerlijk toeven is. Fietsen naar bijvoorbeeld Nice of Antibes is goed te doen. Eigenlijk wordt het steeds beter.
Vanuit Cagnes sur Mer fiets je over de boulevard helemaal naar Nice. Dat doen wij dan ook geregeld, maar we zijn zeker ook vaak te vinden aan de boulevard van Cagnes sur Mer. Voor een drankje of een lunch. Als we al 's avonds aan de boulevard gaan dineren is dat bij ons favoriete restaurant Bistrot de la Marine.
In de Bd J F Kennedy is een ander favoriet restaurant van ons gesitueerd het restaurant van onze favoriete Italiaan Francesco. Het restaurant heet La Zagara.
In het oude middeleeuwse gedeelte van Cagnes sur Mer, Haut de Cagnes, liggen nog twee favoriete restaurants. Namelijk Fleur de Sel en Restaurant Le Pérousin. Sla deze zeker niet over als je een keer in Cagnes sur Mer bent. Wij doen dat in ieder geval niet en hebben aan alle genoemde restaurants goede herinneringen. In Nice slaan wij BISTROT MARIN niet over.
Advertentie
Genoeg over eten. De herinneringen komen weer boven door er alleen al over te schrijven. Waar een hangmat al niet goed voor is. France, à bientôt.
Spanje
Dit land hebben we een paar keer mogen bezoeken en ook nu ik dit blog schrijf zijn we in Spanje. Wat kan ik vanuit de hangmat kwijt over Spanje. Ik heb al eens in een wat oudere blog geschreven dat ik het geen mooi land vind. Ik heb wat moeite om de schoonheid ervan te zien. In tegenstelling tot één van mijn favoriete schrijvers Cees Nooteboom die er een heel mooi boek over heeft geschreven “De omweg naar Santiago”. (Aanbevolen)
Nu zijn we voor de derde of wellicht al vierde keer in Spanje en helaas ik kan nog steeds niet aan het land wennen. Aan de Spanjaard trouwens ook niet. Dat is lastig als je er regelmatig bent en wil zijn om te overwinteren. Het zal waarschijnlijk de Spanjaarden een worst zijn of ik “de Spanjaard” en het land wel of niet leuk vind, maar mij is dat wel een zorg. Temeer ook omdat ik er nog vaak wil komen. Met het eten heb ik trouwens ook wel wat problemen. Veel varkensvlees. Weinig keuze in vegetarisch eten.
Er zijn uitzonderingen zoals het eten in Restaurante La Rena Salinas in Salinas. Daar heb ik aan de chef-kok in mijn beste Spaans gevraagd (Google translate), om ons vier van zijn favoriete voorgerechten te serveren, maar dan geen varkensvlees, geen orgaanvlees en geen inktvis. Dat is zeker gelukt. Wij doen daar verslag van in onze vlog#46.
Dat was één van de uitzonderingen. Er waren er, als ik eerlijk ben, meer. In Benidorm hebben we heerlijk gegeten in een echt Spaans familierestaurant en in oud Benidorm hebben we genoten van Pintxos. In Puerto de Mazarrón van een Menu del Dia en een keertje Paella. Op een terras heerlijk in de zon. Ook in Sevilla heb ik heerlijke tapas gegeten.
Ik vermoed dat ik altijd wel een haat-liefdeverhouding met Spanje zal houden. Heb ik dan wel herinneringen aan Spanje waar ik over kan mijmeren liggend in een hangmat?
Ja zeker en wel van de herinneringen van ons verblijf op Naturistencamping El Zorro. Bij Puerto Lumbreras een stuk landinwaarts aan een mooi natuurgebied ligt deze geweldige camping. Serene rust en een geweldige omgeving om heerlijk, indien gewenst, naturalistisch te wandelen. Dat heb ik inmiddels meerdere keren gedaan. Deze wandelingen heb ik in de app Komoot vastgelegd.
Advertentie
Tropilex - Relax with a good feeling!
En daar lig ik nu op Naturistencamping El Zorro in de hangmat in het zonnetje te mijmeren over al die herinneringen die, als ik ze allemaal zou opschrijven in deze blog, een verhaal van veel meer dan 100.000 woorden zou zijn. Dat zal ik jullie besparen. Daar heb ik ook de tijd niet voor aangezien ik nog veel meer herinneringen wil maken. Ook na ons bezoek aan Naturistencamping El Zorro.
Het zal niet gebeuren dat de hangmat niet meer gebruikt gaat worden. Daar is mij de herinnering te kostbaar voor.
Ik wens iedereen heel veel herinneringen. En natuurlijk een hangmat van (advertentie) Tropilex
Ons plakbandpensioen blog
