Blog | De vakantie is aangebroken

Vakantie tot 1 juni en daarna met (pre)pensioen

Woensdag 4 mei was het eindelijk zover. Na een paar uurtjes werken was mijn vakantie begonnen. Een vakantie die officieel duurt tot en met 31 mei. Vanaf 1 juni 2022 ben ik uit dienst en niet meer werkzaam voor DJI(Dienst Justitiële Inrichtingen). Niet meer werkzaam voor de tbs-kliniek. Vrij van werk. Net als Ineke die dat al is sinds vorig jaar december.

Het is nu de “day after”, maar het besef is nog niet ingedaald. Op dit moment is het nog een reguliere vakantie die 31 mei eindigt. Vandaag donderdag 5 mei is zelfs voor mijn gevoel nog een “gewone” vrije dag. Morgen wellicht als ik normaal gesproken de ochtend moet werken en ik nu dat niet hoef te doen. Gewoon de laptop uit kan laten.

Misschien volgende week als ik de dinsdag, woensdag en de donderdag niet hoef in te loggen of naar de kliniek ga. Misschien begint dat het besef te komen van in ieder geval een vakantie. Hoelang zal het duren eer ik na 1 juni ga beseffen dat ik helemaal niet meer hoef te werken. Ik ben heel benieuwd. Uiteindelijk ga ik het allemaal beleven.

Druk, druk, druk...

Vakantie of niet, er moet nog wel het een en ander gebeuren voordat we werkelijk naar Zuid-Frankrijk kunnen. We hebben nog een paar afspraken en nog een paar verplichtingen. Te beginnen met de nieuwe brillen ophalen. Zowel Ineke als ik kregen vandaag een mail waarin werd aangegeven dat ze in de winkel, ONNO opticiens, klaarliggen. Morgen dus ophalen.

Afscheidsfeest

Morgen, zaterdag 7 mei, hebben wij ons afscheidsfeest voor familie, vrienden en oud-collega’s. Een man of dertig, dus dat kan een mooi feest worden. Voor het feest eten wij met onze kinderen en kleinzoon in het restaurant waar ook het feest is. Dat wordt al een feest op zich. Ineke en ik kijken ernaar uit.

Zondag maar even uitrusten, want de komende week staat nog vol van afspraken en to do dingen. Er moet nog gewassen worden. Zowel kleding als de dekbedden. De camper moet nog gewassen worden. Nog even naar de garage voor een olie check en een bandenspanning check. Zo kunnen we er in ieder geval van uitgaan dat we redelijk voorbereid op pad gaan.

Op pad

Eerste stop is Midwolde. Bij Janny en Klaas langs. Daar blijven we één nachtje om vervolgens weer een stukje zuidelijker te reizen naar Stieltjeskanaal. Naar Camping Kalmpjes an. Stieltjeskanaal is een buurtschap in de gemeente Coevorden, in de provincie Drenthe. De camping is van een ex-schoonzus van mij. De camping beheert zij samen met haar vrouw, zus en zwager. We moeten nog wel even reserveren, niet vergeten.

Het ligt er een beetje aan hoeveel tijd we hebben, maar mogelijk gaan we ook nog naar een camping in Ommen waar een, nu, oud-collega verblijft. Mogelijk blijven we daar dan ook een nacht en gaan dan door naar Tilburg. Daar woont onze zoon en die is 3 mei 34 geworden dus dat gaan we nog even vieren. Met een lunch of diner. We zien wel. In ieder geval staan we dan op stadscamping Tilburg. Ook maar even reserveren.

Na Tilburg is het nog ongewis. In ieder geval richting het zuiden, richting Cagnes sur Mer. Mogelijk via Eguilly-sous-Bois omdat we nog wat cadeautjes willen brengen bij onze goede vriendin Colette Bonnet. Nog voor haar enorme gastvrijheid in januari toen wij haar een bezoek hebben gebracht en zij ons trakteerde op een heerlijk kaasfondue met champagne.

Maar dan gaat het toch echt steeds zuidelijker. Over de nationale routes en niet over de tolwegen. En maximaal zo rond de tweehonderd kilometer per dag. Liefst niet meer. Op tijd dus een overnachtingsplaats opzoeken. En als het een hele leuke overnachtingsplaats is en er is genoeg te zien dan kunnen we daar zomaar een extra nachtje blijven. Niets moet veel kan.

Frankrijk

Frankrijk is wel ons land. We voelen er ons altijd op ons gemak. Al was het maar dat ik Franse voorouders heb. Misschien ook wel daarom. Stapje voor stapje in ieder geval naar de Côte d'Azur. Naar “ons” Cagnes-sur-Mer. Ook dan, hoelang we daar blijven zien we wel. Ook geen plannen waar we daarna naartoe gaan. Daar waar we zin in hebben. Dat is de (relatieve) vrijheid van het reizen met de camper.

Het gaat ons goed.